Zojuist heb ik even gechat met mede 23-dinger Wilma. We hebben contact gehad, maar zijn elkaar ook weer kwijt geraakt. Tot dusver heb ik nog niet veel ervaring opgedaan met chatten. Om daar wat verandering in aan te brengen heb ik aan een andere collega 23-dinger een uitnodiging gestuurd om te chatten. Nog afwachten.Dat ik niet weet hoe het werkt heeft denk ik alles te maken met het feit dat ik er ook niet zoveel voor voel. Chatten is voor mij meer bla, bla, bla dan uh. Was het maar wat meer uh. Ik vind dat het medium vaak te snel is. Heeft denk ik te maken met het verschil tussen spreken en schrijven. Chatten is ‘geschreven’ spreken. Bij wat mensen elkaar zeggen als ze praten zijn niet alleen de woorden die ze gebruiken belangrijk maar ook de gezichtsuitdrukking en houding. Bij telefoneren geeft het stemgebruik, intonatie e.d. ook extra informatie over hoe je iets moet interpreteren. Als mensen chatten zie je alleen de woorden. Woorden die, als je ze alleen maar op papier (of scherm) ziet, veel harder en soms ook onbedoeld kwetsend kunnen overkomen. Zelfs in de hoogste regionen gaat men daarmee de fout in. Zo ook het VVD-Kamerlid Arend Jan Boekestijn die Chinezen ‘spleetogen’ noemde in een twitterbericht. Hij moest hier uitgebreid excuses voor aanbieden. En dat is nog niks. Zelf denk ik liever wat langer na.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten