# 31 Mash-ups

Weer een leuk onderwerp! De nachtwacht in detail bekijken lukte helaas niet: de link werkte niet.

Ik ben wel een hele tijd blijven hangen op de flightradar24. Helemaal geweldig te zien wat er allemaal boven je hoofd gebeurt.

Via mijn twitter inlog heb ik een account in Storify aangemaakt en vervolgens het onderstaande 'verhaaltje' gemaakt over het nieuwste boek van Tomas Ross. 

Dit lijkt me wel een middel om als bibliotheek weer meer informatie te geven, bijvoorbeeld over een boek, over een activiteit, een dienst......... Al doende met mijn verhaaltje bedacht ik dat je wel rekening moet  houden met welke informatie je in het storify-verhaal insluit. Een tweet van een week oud is bijvoorbeeld al hopeloos ouderwets. Maar aan het eind van mijn zoektochtje kwam ik gelukkig nog de mogelijkheid tegen bijv. RSS feeds in te sluiten. Dus dat probleem (deels) getackeld.

# 30 Google Books en e-books

Wat leuk, weer zoeken in Google Books! Met de krakercompetitie kwamen we hier ook regelmatig in terecht. En een paar jaar geleden heb ik wat gegrasduind in het verleden van de oudst bekende voorvader van mijn man, t.w. professor Johannes Greydanus te Franeker. Maar ik vind nu inderdaad meer dan toen, o.a. een vermelding over een door deze Greydanus geschreven “physique cartésienne” in een boek  “La logique ou système de Réflexions…….”, tome III, van ene professor De Crousaz. Het boek is afkomstig uit de Bodleian Library (1720).

Zoekend naar mijn eigen familie kwam ik ook nog een Groenhof tegen in Le Mercure Hollandois (1674-1675). Deze Groenhof is op Martinique gewond geraakt en aldaar gestorven. Vast een voorvader. Super interessant. Hier ga ik zeker mee verder.

De GooReader heb ik geïnstalleerd. Dit is een mooie en prettige manier om boeken in te zien. Je kunt gemakkelijk schakelen met Google Books. Het leest veel prettiger dan in de Google Books-omgeving en je kunt bijvoorbeeld ook fragmenten of bladzijden heel gemakkelijk exporteren, markeringen maken, etc. Mijn twijfels heb ik echter wel  over de zoekmogelijkheden van het programma. Het boek van De Crousaz dat ik net had gevonden via Google Books kon ik via GooReader pas na een tijd vinden. Je zou verwachten dat je de titel tegenkomt als de naam van de schrijver intikt. Maar nee dus. Ik krijg pas resultaat als ik intik ‘De Crousaz Greydanus’. Dat is toch raar. Hiernaast het gevonden resultaat na een exportactie.

Met e-books heb ik nog niet veel gedaan, want ik heb geen e-reader. Wel heb ik bijvoorbeeld woordenboeken beschikbaar via apps op mijn IPod. Wat mij betreft gaat er niets boven het lezen van een papieren boek, maar ik denk dat het aandeel e-books steeds groter zal gaan worden. Wil je toch een stoffelijk boek, dan is er de mogelijkheid van Printing on demand. Ik ben het met Wilma ten Brink eens dat een apparaat als Espresso Bookmachine voor bibliotheken niet zoveel voordelen heeft t.o.v. Google Books. Hooguit als extra service, maar dan wel een hele dure. Misschien zou een dergelijke machine voor grotere bibliotheekorganisaties wel kunnen worden ingezet als dienst naar de kleinere organisaties.

Dit was een super interessant onderwerp. Ik kan ook heel duidelijk merken dat er veel meer oude materialen te vinden zijn dan een tijdje terug. Dit gaat heel snel. Voor mij aanleiding weer vaker op zoek te gaan naar familie in het verleden. Leuk!

# 29 Mobiel internet

Mijn IPod

Persoonlijk ben ik alleen mobiel op internet aangesloten  als er Wifi in de buurt is, namelijk via een IPod-touch. Dit type IPod lijkt heel veel op een IPhone, maar kan niet bellen. Aangezien ik die functie toch niet vaak gebruik kan ik prima met m’n IPod leven. Steeds vaker is Wifi beschikbaar, zoals bijv. in de trein, in de VenD, in de MacDonalds. Wat ik wel jammer vind is dat ik er niet foto’s mee kan nemen.

Een aantal apps gebruik ik regelmatig, die van Twitter, Facebook en mijn privé e-mail account.  Heel handig maar ik moet ook oppassen. Ik betrap me regelmatig op het feit dat als ik thuis ben toch wel vaak even naar de twitterapp grijp  om te kijken of er ook nieuws is. Via Twitter volg ik namelijk o.a. nieuwsaccounts. Dus maar goed dat ik niet altijd toegang tot internet heb. Dan blijft het een meer bewuste keuze. Ook heel handig aan de IPod is de mogelijkheid via podcasting automatisch bijvoorbeeld nieuwe filmpjes  te downloaden. Altijd een filmpje bij je en dat dan zonder internet.  Heb ik in de trein even niets te lezen, dan  kan ik me altijd nog verdiepen in the Mysteries die ik lees via de Sherlock Holmes Collection app. Tot zover mijn lofzang op de Ipod . Duidelijk mag zijn dat ik een app-fan ben. 

Apps voor bibliotheken staan volgens het artikel van Alice de Jong nog in de kinderschoenen. Als dit verder is uitontwikkeld  zou ik me kunnen voorstellen dat ook voor en in de bibliotheek gebruik gemaakt kan gaan worden van Augmented Reality. Stel  je voor: je zoekt thuis in je smartphone via een app op onderwerp of titel naar een boek. Het apparaat geeft de dichtstbijzijnde plaats op waar je het boek kunt lenen en geeft in de bibliotheek aangekomen ook aan waar het boek precies staat en geeft daarbij nog gerelateerde informatie. Dit zal in de toekomst vast wel mogelijk zijn.

N.B.: Ik kom er nu pas achter dat Cubiss al een app De Bibliotheek heeft ontwikkeld heeft waarop alle bibliotheken in Brabant zijn aangesloten en dat ook andere bibliotheken hier aansluiting op starten. Ervaringen ermee zijn goed. Zou invoering van Bicat Wise hier iets voor ons kunnen betekenen?

# 28 Crowdsourcing en crowdfunding

Wat een geweldige dingen op het gebied van crowdsourcing ben ik tegengekomen. Toevallig was ik bij een vorig ding al gestuit op velehanden.nl. Ik was helemaal onder de indruk over de opruimactie in Estland. In een paar uur een heel land opruimen en dat met weinig kosten. A la de Distributed Proofreaders werkt ook de Leeuwarder Courant samen met het publiek om fouten uit de krant te halen, zij het in een andere vorm. Iedere vrijdag komt een tiental lezers naar de redactie om fouten op te sporen. Hierover meer informatie in dit geluidsfragment.
Voor wat betreft crowdfunding vond ik de site voordekunst.nl een ontdekking. Kijk bijvoorbeeld naar dit project dat nog vier dagen heeft om budget te realiseren voor het maken van een film over de observaties en ontwikkeling van gehandicapten, met als sympathiek uitgangspunt de hindernissen die een gehandicapte filmmaker in Parijs tegenkomt.
Veel gezien en geleerd in dit ding.
Wat de bibliotheek met crowdsourcing kan doen is het uitbreiden van activiteiten die we nu al doen zoals de ideeën van publiek over nieuwe lidmaatschapsvormen peilen,  Biebpanel en klantenpanels inzetten. Zo zal het publiek van de bibliotheek ook bij kunnen dragen aan te vormen digitale dossiers over bijvoorbeeld schrijvers of specifieke onderwerpen. Wat mij helemaal bij de bibliotheek passend lijkt is het publiek uit te nodigen digitaal zijn/haar verhaal of gedicht aan te leveren om zo een podium een hen te bieden.
V.w.b. crowdfunding zou bijvoorbeeld voordekunst.nl mogelijkheden kunnen bieden in een voorkomend en een daarvoor geschikt project.

#27 Copyright

gevonden via: search.creativecommons.org/

Het is goed eens met dit onderwerp geconfronteerd te worden, want ik weet er niet al te veel  vanaf, wat denk ik bij de gemiddelde burger het geval is. In geval van boeken en studiemateriaal is het bij de meeste mensen wel ongeveer duidelijk waar de grenzen liggen. Met content van het internet zijn die grenzen een stuk vager.  Ikzelf heb ook heel wat plaatjes geknipt en geplakt, zonder er maar bij stil te staan of dat wel mocht. Ook voor ons bedrijfsblad heb ik ook wel eens wat plaatje gekopieerd simpel en alleen om de tekst mee op te sieren, iets wat dus vaak niet mag.

Rechten vastleggen door middel van ‘creative commons’ zou een oplossing kunnen zijn, maar ik denk dat veel materiaal dat mensen best wel open zouden willen leggen voor de buitenwereld deze noemer niet zal krijgen omdat daarvoor een bewuste keuze moet worden gemaakt.  Men moet hiervoor extra moeite doen. Als men niets doet rust er automatisch copyright op zijn/haar werk. Zou je het niet moeten omdraaien? Als je niet wilt dat je werk openbaar aan het grote  publiek wordt gemaakt en vermenigvuldigd of gebruikt om iets anders van te maken, dan juist wel een actie ondernemen? Dit lijkt mij veel handiger. Ik ben alleen bang dat dit een wat al te simpele redenering is.

Copyright van zaken die op het internet te vinden zijn blijft een heel  complexe materie die nog lang niet uitgegeten is. Wat dat betreft blijft het een en ander onduidelijk. Wel heeft dit ding me een stuk bewuster gemaakt.

# 26 Privacy en veiligheid

Viviane Reding, Eurocommissaris voor justitie, heeft t.g.v. het Europese Privacy Platform in Brussel aangegeven een ‘right to be forgotten’ te willen zien: helemaal mee eens. Denk bijvoorbeeld aan de puber die in een vlaag van tijdelijke verstandsverbijstering iets op het net zet dat daar helemaal niet hoort  en daar voor altijd aan vast zit. Dat geldt niet alleen voor de puber,  maar bijvoorbeeld ook voor de burgemeester van Hulst die spijt heeft van het bericht dat hij gister op Twitter heeft gezet.  

Mijn eigen naam ingetypt in Google kom ik heel wat hits tegen: O.a. Linkedin, de website van mijn vertaalbureautje (die nodig aan vernieuwing toe is), Facebook, Schoolbank (waar ik al jaren niets mee doe), de nodige sites voor vertalers. Deze (her)ken ik wel, maar ik kom ook een aantal  dubieuze sites tegen  als bijv.  yasni.nl, spoetniq, yatedo,  etc.  Ik heb geen idee hoe mijn naam daarop terecht komt. En: nooit geweten dat ik ook al via google maps te vinden ben.

Zoek ik op mijn naam die ik gebruik voor de ‘dingen’ dan verschijnen de nodige resultaten, maar oh help, meer dan de helft was ik totaal vergeten.

Ja, inlogcodes. Zucht. Dat begint een probleem te worden. Als ik alle inlogcodes voor privégebruik, vertaalbureau, werk in de bieb bij elkaar neem is het een heel onoverzichtelijk geheel geworden. Een systeempje hiervoor heb ik wel, maar dat werkt niet altijd. Ik overweeg dan ook een manager voor inlogcodes  te gaan gebruiken. Hierna worden een paar genoemd: http://www.computeridee.nl/artikel/de-beste-wachtwoordmanagers. Ik ben er alleen nog niet van overtuigd of dat wel veilig is.

Voor mezelf ben ik niet zo bang, want met privé informatie ben ik voorzichtig. Maar het blijft uitkijken. Alleen al door het gebruik van Google geef je al veel van jezelf bloot. 

Dit ding heeft me weer een stukje bewuster gemaakt.

# 25 Screencasting

Zie hier een screencast die ik heb gemaakt met screencast-o-matic. Schrik niet van het geluid, zet voor alle zekerheid het geluid alvast wat zachter. Het is namelijk opgenomen met een goedkoop microfoontje.



Afgezien van het verschrikkelijke geluid is dit wel een heel gemakkelijke manier om korte filmpjes voor instructies te maken. Ik had al eerder op deze manier filmpjes gemaakt, namelijk voor het maken van instructies voor het programma waarmee we in de bieb verlof aanvragen. En deze filmpjes hebben me al eens gered toen het programma zelf ons in de steek liet. Het programma wat ik eerder gebruikte was camstudio, waarmee je zelfs het geluid dat hoort bij de op te nemen video kon vastleggen. Maar sinds de nieuwste versies van Windows levert dat laatste problemen op. Er was iets met de 'stereomix' aan de hand, maar dat ging me te ver. Verder gezocht heb ik een ander programma gevonden waarmee wel het geluid van de video via streaming kan worden opgenomen, namelijk freecorder. Dit werkt perfect en is ook gemakkelijk in gebruik. Kijk wel uit: nadeel ervan is dat je gratis en voor niks een andere browser krijgt meegeleverd, die moeilijk te verwijderen is.